Na mijn afstuderen begon ik in 2000 als zelfstandige mijn kunstenaarspraktijk. Het werd een curieuze combinatie van allerlei passies en jobs die mijn leven vormden; exposities, lichttechniek voor concerten, fotografie opdrachten voor bedrijven en particulieren. Na ruim 20 jaar op al deze vlakken werkzaam te zijn, ontdekte ik dat zowel mijn autonome werk als mijn toegepaste werk een aantal overlappingen heeft. Focus op de essentie, het overbodige weglaten en het versterken van een moment. Dit lijkt overal in terug te komen, en kenmerkt me als persoon. 

​

In mijn autonome werk zoek ik naar verstilling en verlangen naar verbinding. Ik ben gefascineerd door overgangsgebieden of grensgebieden die ik 'in between zones' noem. Het gebied tussen leven en dood. Dag en nacht. Water en zee. Ik streef ernaar in te zoomen op een sfeer of een moment en dat uit te vergroten. Zodat men zich er even in kan bevinden. Soms komt een donkere, ongemakkelijke kant om de hoek kijken; bijvoorbeeld het onvermogen om contact te maken.

​

In mijn werk in opdracht, of dit nu belichten van een band is of het maken van een bruidsreportage; je ziet dezelfde kernwaarden weer terug komen. Opnieuw focus op de essentie, het overbodige weglaten en het versterken van een moment. Het grote verschil met het autonome werk is hier dat ik nu begin met in het hoofd te kruipen van de opdrachtgever. Of het nu een bruidspaar of een band is. Wat is belangrijk voor hen? Wat willen zij uitdrukken? Wie zijn ze? En wat kan ik bijdragen om hun dag of optreden zo mooi mogelijk te maken. Het is een fantastisch gevoel als dit lukt.